என் சொற்கள்

வெடிகளாய்ப் பற்ற வைத்து
வீசியெறிவேன்
என் சொற்களை
உனது இருண்ட கானகமெங்கும்

நீ எரிந்து
நான் எரியும் வரை

இங்கு பிரியங்களுக்கும்
பிரிதலுக்குமான
காரணங்கள்
ஒன்று போலவே இருக்கின்றன

மிக மிக அபத்தமாக.

                      

கிரகணம்

மூடிக்கொண்டே வருகின்றன

என் விரல்களை

உன் விரல்கள்

என் கைகளை

உன் கைகள்

என் இமைகளை

உன் இமைகள்

என் இதழ்களை

உன் இதழ்கள்

என் நெற்றியை

உன் நெற்றி

என் நெஞ்சை

உன் நெஞ்சு

என் உடலை

உன் உடல்

என் உயிரை

உன் உயிர்

இவ்வுலகை

நம் உலகு

இடையூறுகள் எதுவுமின்றி

இங்கே

நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது

ஒரு

பூரண கிரகணம்.

சுகஓர்மை

பெரு மரத்தின் நுனிக்கிளையில்
ஒரு தேன்சிட்டு அமர்ந்து

ஊஞ்சலாடுவது போல
அவ்வளவு சுகமாக இருக்கிறது
உன்னைப் பற்றிய நினைவுகள்

பனிக்கால ஆறு

ஊடல் குறைக்கும் மார்கழி மாதம்
கொஞ்சம் நெருங்கவிடு என்னை
நடுக்கம் குறைப்பேன்
பின்
பனிக்கால ஆறுகளுள் ஒன்றென
உறைந்து கிடப்போம்
காலப் போர்வைக்குள்